(اے پی ایس پشاور دے بچیاں دی یاد وِچ)

ربّا سچیا

توں تے

جان دا ایں

ایس غم

نے

روح نوں

کھچ لِتا اے

ایہہ غم

نہ مڑتُوں

دیویں سانوں

ایہنا ں

دہشت گرداں نوں

موت دے تُوں

جِیہڑے

پُھلاں جئے

بالکاں نوں

وی

دشمن جاپدے نے

نہ ملک دے نے

اوہ

نہ آپ دے نے

ربّا سچیا

ایہہ

کیہڑی جُوہ دے نے

جیہڑے وحشیاں

نوں وی

مات دے گئے

جنہاں قوم دی

رگ نوں ہتھ پایا

جنہاں

بچیاں دے خوں

نال ہتھ رنگے

ایہہ وحشی سَن

کوئی

ست رنگے

اُونہاں

پُھلاں نے

رو رو جان دِتی

توں اونہاں

نوں

ایہہ کیہہ

پہچان دِتی

روندے ماپیاں دے

ول

توں تک تے سئیں

ہنجو

اگے ود کے

ڈک تے سئیں

رُوں ورگے

بچیاں تے

وار

جداُونہاں کیتا

تیرے عرش

دے بوہے

ہِلے کیوں نئیں

جیویں اپنے پیاریاں

نوں بچاوندا ایں

کوئی

رحمت دے فرشتے

گھلے کیوں نئیں

ربّا

تیریاں

بس توں ای

جان داایں

رب ساڈا وی

تے

ساڈے پاکستان

دا ایں

ربّا سچیا

ایہہ غم

نہ مڑ دیویں سانوں

ساڈیاں

مشکلاں نوں

ہُن

توں آسان کردے

ایس دھرتی نوں

’’پاکستان‘‘ کردے